Uszkodzenia obrąbka stawu ramiennego mają najczęściej charakter pourazowy. Zdecydowana większość uszkodzeń dotyczy przedniej części obrąbka, co wynika ze znacznie częstszego występowania przedniego zwichnięcia stawu ramiennego niż zwichnięcia tylnego. Inną podgrupę patologii stanowią uszkodzenia obrąbka w części górnej, niezwiązane bezpośrednio z niestabilnością. Występują także zmiany zwyrodnieniowe obrąbka oraz torbiele okołoobrąbkowe. Kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji o leczeniu operacyjnym ma diagnostyka obrazowa, oparta, poza właściwie wykonanym badaniem rentgenowskim, przede wszystkim na artrografii rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. Autorzy, bazując na własnych doświadczeniach, proponują wykorzystanie badania ultrasonograficznego do oceny uszkodzeń obrąbka stawu ramiennego. Do objawów świadczących o patologii obrąbka stawowego, których poszukuje się w badaniu ultrasonograficznym, należą: trwałe przemieszczenie obrąbka na zewnętrzny obrys panewki stawowej, niestabilność obrąbka w ocenie dynamicznej, brak echa obrąbka w anatomicznej pozycji, obecność hipoechogenicznej strefy u podstawy obrąbka o szerokości >2 mm, szczątkowy bądź obrzęknięty obrąbek oraz obecność torbieli okołoobrąbkowych. Najczęstszym obrazem spotykanym w badaniu ultrasonograficznym jest przemieszczenie obrąbka stawowego w części przednio-dolnej na zewnętrzny zarys panewki stawowej, związane z przebytym przednim zwichnięciem stawu ramiennego. Drugim istotnym objawem świadczącym o uszkodzeniu jest niestabilność obrąbka stwierdzana w badaniu dynamicznym. Objawem zmian zwyrodnieniowych obrąbka jest jego zmniejszenie lub obrzęk. Artykuł przedstawia wybrane przykłady patologii obrąbka stawu ramiennego widocznych w badaniach ultrasonograficznych.

obrąbek, staw ramienny, uszkodzenia obrąbka, torbiele okołoobrąbkowe, ultrasonografia