LOGO
PL

Badanie echokardiograficzne u dorosłych

Edyta Płońska-Gościniak1, Barbara Lichodziejewska2, Andrzej Szyszka3, Tomasz Kukulski4, Jarosław D. Kasprzak5, Olga Dzikowska-Diduch2, Andrzej Gackowski6, Piotr Gościniak7, Piotr Pysz8,9, Zbigniew Gąsior10

Affiliation and address for correspondence
J Ultrason 2019; 19: 54–61.
DOI: 10.15557/JoU.2019.0008
PlumX metrics:
Abstract

Badanie echokardiograficzne przezklatkowe stanowi podstawową, nieinwazyjną metodę oceny anatomicznej i czynnościowej serca. We wszystkich trybach obrazowania, zarówno jedno- oraz dwuwymiarowego, jak i dopplerowskiego, echokardiografia wykorzystuje to samo zjawisko, tzn. efekt piezoelektryczny, w celu zobrazowania ruchomych struktur serca, a także przepływu krwi w jamach serca. Nowe techniki obrazowania miokardium, takie jak doppler tkankowy, technika śledzenia markerów akustycznych, pozwalają na ocenę regionalnej kurczliwości miokardium lewej i prawej komory. Badania serca wykonuje się w standardowych projekcjach, cechujących się optymalnym oknem akustycznym. Celem każdego badania echokardiograficznego jest ocena funkcji i morfologii struktur serca z wykorzystaniem wszystkich dostępnych trybów obrazowania. W ocenie nabytych wad zastawkowych należy uwzględnić zmiany morfologiczne i funkcjonalne pozwalające na określenie typu wady (zwężenie, niedomykalność, wada złożona), mechanizmu wady (niedomykalności mitralnej według Carpentiera) oraz stopnia zaawansowania wady (mała, średnia, ciężka). W ocenie funkcji lewej i prawej komory serca konieczny jest pomiar parametrów globalnych i regionalnych. Raport badania echokardiograficznego powinien uwzględniać także ocenę ciągłości przegród i obecność dodatkowych struktur lub mas wewnątrzsercowych.

Keywords
badanie przezklatkowe, echokardiografia dwuwymiarowa, morfologia zastawek serca, funkcja skurczowa i rozkurczowa lewej komory